Sadhu Sundar Singh Biography | Missionary Stories Telugu | God’s Generals | 20th Century | Heroes Of Faith

సాదు సుందర్ సింగ్ జీవిత చరిత్ర | Sadhu Sundar Singh Biography | Missionary Stories Telugu | God’s Generals | 20th Century | Heroes Of Faith

Sadhu Sundar Singh Biography

1. జననం మరియు కుటుంబ నేపథ్యం

సాదు సుందర్ సింగ్ గారు 1889 సెప్టెంబర్ 3న బ్రిటీష్ ఇండియాలోని పంజాబ్ ప్రదేశ్, పటానకొట్ సమీపంలోని లూధియానా జిల్లాలోని రంపూర్ గ్రామంలో జన్మించారు. ఆయన ఒక సంపన్న మరియు గౌరవనీయమైన సిక్కు కుటుంబంలో జన్మించారు. తండ్రి పేరు షేర్ సింగ్, ఆయన ఓ సంపన్న జమీందారు. తల్లి పేరు సుబీతి కౌర్. తల్లి భక్తిశీలురాలిగా, చిన్నతనంలోనే సాంప్రదాయ హిందూ మరియు సిక్కు మతాల్లో ఉన్న భక్తిని తన కుమారునిలో నాటింది. కుటుంబం సాధారణంగా గురుద్వారాలో పూజలు చేయడం, కీర్తనలు వినడం వంటి ఆచారాలలో పాల్గొనేది.

2. బాల్యం మరియు ఆధ్యాత్మిక అన్వేషణ

బాల్యంలోనే సాదు సుందర్ సింగ్ గారికి మతపట్ల విచిత్రమైన ఆకర్షణ ఏర్పడింది. ఆయనకు పంచభౌతిక ప్రపంచం కన్నా ఆత్మిక ప్రపంచం విశేషంగా ఆసక్తికరంగా అనిపించేది. సాధారణ పిల్లలాగే ఆటలతో కాలక్షేపం చేయడం కన్నా, మౌనంగా కూర్చొని గురువుల మాటలు వినడం, పుస్తకాలు చదవడం అంటే ప్రత్యేక మక్కువ ఉండేది.

ఆయన సిక్ఖు సంప్రదాయం ప్రకారం గురుగ్రంథ్ సాహిబ్‌ను పఠించారు. అందులో ఉన్న ఆద్యాత్మిక సందేశాలు కొంతవరకే ఆయనను ఆకట్టుకున్నాయి. కానీ ఆంతరంగికంగా ఒక అసంపూర్ణత, అసంతృప్తి ఆయనను వెంటాడుతుండేది. ఆ ప్రశ్నల పరంపర — “నేను ఎవరు?”, “ఈ జీవితం యొక్క లక్ష్యం ఏంటి?”, “ప్రపంచం కన్నా ముందు ఏముంది?” అనే సందేహాలు బాల్యంలోనే ఆయన మనసు లోతుల్లో తలెత్తేవి.

అయన తల్లి, ఒక గాఢ ఆత్మీయత కలిగిన మహిళ, సండ్రికి చిన్ననాటి నుంచి మతపరమైన విలువలు నేర్పేది. ప్రతి రోజు ఉదయం ఆమె భగవద్గీత చదివేవారు, అర్థం చెప్పేవారు. ఓసారి ఆమె బౌద్ధ ధర్మ గ్రంథంలోని బుద్ధుని త్యాగ జీవితాన్ని వివరించి చెప్పినప్పుడు, చిన్న సుందర్ గాని కళ్ళలో ఆశ్చర్యం మెరిసింది. “అంటే మనిషి సంపదలు వదిలిపెట్టి సత్యాన్ని వెతకవచ్చా?” అని ప్రశ్నించాడు. తల్లి మాత్రం నవ్వుతూ, “అవును బిడ్డా, కానీ అది సులభం కాదు. అంతకంటే ముందు మనకు నిజమైన సత్యం ఏదో తెలుసుకోవాలి” అని చెప్పింది.

ఈ మాటలు ఆయనకు జీవితాంతం గుర్తుండిపోయాయి.

కొన్ని రోజుల పాటు బుద్ధుని జీవితం మీద మక్కువతో ఉపవాసాలు చేస్తూ, లోపలి ప్రశ్నలకు సమాధానం కోసం ప్రార్థనలు చేశాడు. అదేవిధంగా ఖురాన్ చదివాడు, ఇస్లాం మతంలోని “అల్లాహ్ – ఏకత్వ సిద్ధాంతం” గురించి తెలుసుకున్నాడు. కానీ ఏ మతం కూడా తన అంతరాత్మలోని ఆ శూన్యతను నింపలేకపోయింది.

ఒకసారి గురునానక్ దేవ్ జీ జీవిత కథలు విన్నాక ఆయన మరింత ఆత్మన్వేషణలోకి ప్రవేశించాడు. గురునానక్‌ వారు చిన్ననాటిలోనే తనకు దేవుని దర్శనం ఎలా జరిగిందో, తరువాత తాను ఏకతత్వ సందేశాన్ని ఎలా ప్రచారం చేశాడో విని సుందర్ సింగ్ గారు కూడా అటువంటి ఒక ‘సత్య దర్శనం’ కోసం తపించసాగాడు.

ఆయన గదిలో మూసుకొని మరీ దీర్ఘకాలం ఉపవాస దీక్షలు చేసేవాడు. తన మిత్రులు బయట ఆటలు ఆడుతున్నా, సుందర్ మాత్రం తనను ఆత్మీయంగా తీర్చగలిగే ‘దివ్య జ్ఞానాన్ని’ వెతుకుతున్నాడని తల్లి చెబుతుండేది. ఓసారి తల్లి చేతులు పట్టుకొని ఇలా అడిగాడు:
“తల్లి! ఒక శాశ్వత సత్యం ఉండాలని నాకు అనిపిస్తోంది. అది ఏ మతమైనా సరే, అది నాకు తారసపడాలి. లేదంటే ఈ జీవితం అర్థరహితమైంది.”
తల్లి ఆశ్చర్యంతో కన్నీళ్లు పెట్టుకుని అతన్ని హత్తుకొని ముద్దాడింది.

ఈ ఆత్మీయ సంకల్పం, బాల్యంలో నుంచే తాను మతాన్ని ఒక రూపకర్తలాగా కాకుండా, నిజమైన జీవసాక్షిగా తెలుసుకోవాలన్న కోరిక – చివరకు ఆయన జీవితాన్ని ఒక భక్తివేదాంత సాధువు వైపు మలుపు తిప్పింది.

3. క్రైస్తవ ధర్మానికి వ్యతిరేకత – హింసాత్మక దశ

సాదు సుందర్ సింగ్ చిన్ననాటి నుంచే మతాల పట్ల ఆసక్తి ఉన్నా, ఒక దశలో క్రైస్తవ మతాన్ని తీవ్రంగా త్రోసిపుచ్చే ధోరణిలోకి వెళ్లిపోయారు. తన ప్రాథమిక విద్యాభ్యాసాన్ని ముసోరి ప్రాంతంలోని క్రైస్తవ మిషనరీ పాఠశాలలోనే కొనసాగించినా, అక్కడ చెప్పబడే క్రీస్తు బోధలు, “యేసు మాత్రమే మార్గం” అనే వచనాలు ఆయన మనసుకు ఓ రకమైన కోపం పుట్టించేవి.

ఆయనకు ఆ సమయంలో క్రైస్తవ మిషనరీల ధర్మబోధ “పాశ్చాత్య మత ప్రబంధం”గా అనిపించేది. వారు హిందూ, సిక్ఖు సంప్రదాయాలపై వ్యాఖ్యానాలు చేయడాన్ని, అతడు సహించలేకపోయాడు. కొంతకాలం పాటు క్రైస్తవ గ్రంథాలు చదవడం ఆపేశారు. అంతేకాదు – వాటిని కులహీనంగా భావించి, నాశనం చేయాలనే ఉగ్ర కోపానికి దిగారు.

ఒక రోజు మిషనరీ స్కూల్‌లో బైబిల్ పుస్తకాలను అతను స్నేహితులతో కలిసి తీసుకొని బహిరంగంగా తగలబెట్టాడు. ఇది అప్పట్లో పెద్ద కలకలం రేపింది. మిషనరీలు ఈ ఘటనపై విచారం వ్యక్తం చేశారు. కానీ సుందర్ మాత్రం అది తన ధర్మపరమైన విజయం అని భావించాడు. అప్పట్లో ఆయన మాట్లాడుతూ ఇలా చెప్పేవాడు:
“ఈ పాశ్చాత్య దేవుడు మా దేశాన్ని మాయలో నెట్టుతున్నాడు. నిజమైన దేవుడు ఇతడు కాదు!” అని గట్టిగా అనేవాడు.

తండ్రి ఆయన మతపట్ల ఉన్న అన్వేషణను గౌరవించేవాడు, కానీ క్రైస్తవ మతాన్ని వ్యతిరేకించడం చూస్తూ, తల్లిదండ్రులు కొంత తికమక పడేవారు. వారి కుటుంబం సంప్రదాయ సిక్ఖు మతంలో నిబద్ధంగా ఉండేది. అందువల్ల, సుందర్ క్రైస్తవ మత గ్రంథాలను తగలబెట్టే స్థాయికి వెళ్ళడం, ఒక మత విప్లవంలా వారికి అనిపించింది.

4. తల్లి మృతి మరియు మానసిక సంఘర్షణ

సాదు సుందర్ సింగ్ కేవలం 14 ఏళ్ల వయసులో ఉన్నప్పుడు ఆయన తల్లి అనారోగ్యంతో హఠాత్తుగా మరణించింది. తల్లి, చిన్ననాటి నుండి అతనికి అత్యంత సన్నిహితంగా ఉండేది. ఆమె ప్రేమ, అనురాగం, సహనం అతని జీవితాన్ని నడిపే దీపం వంటివి. తల్లి మరణం అతని మనసును చీల్చేసింది. ఈ దుర్ఘటన తర్వాత ఆయన హృదయంలో ఓ శూన్యత ఏర్పడింది. “నేను ఎవరిని కోల్పోయానో నాకు అర్థం కాలేదు, కానీ ఏదో భాగం నాలో లేనట్లుగా అనిపించింది,” అన్న భావనలో ఆయన ఉండేవారు.

తల్లి మరణంతో ఆయన లోతైన మానసిక సంక్షోభంలోకి వెళ్లిపోయాడు. జీవితంలో ఆనందం కనుమరుగైంది. చదువు పట్ల ఆసక్తి తగ్గిపోయింది. ఇంట్లోని సామరస్యం కూడా బహుశా దెబ్బతింది. ఆయన మానసికంగా విపరీతమైన ఒత్తిడిలోకి వెళ్లిపోయి, ప్రశ్నల తుపానుకి లోనయ్యాడు — “ఈ జీవితం ఎందుకు? మరణం తర్వాత ఏముంటుంది? నిజమైన దేవుడు ఎవరూ?”

ఈ కాలంలో ఆయన మతపరమైన అన్వేషణ మరింత తీవ్రతరం అయ్యింది. ఆధ్యాత్మిక పరంగా శాశ్వత సత్యం కోసం పరితపించేవారు. సిక్ఖు, హిందూ, బౌద్ధ, ఇస్లాం మతాల గురువులను కలవడం ప్రారంభించాడు. వారి సందేశాలు వినేవాడు, వారి పుస్తకాలను చదివేవాడు. కానీ ఆ సందేశాలలో తన మనస్సుకు శాంతి దొరకలేదు. ఎక్కడో ఒక లోపం ఉన్నట్లు అనిపించేది. మతపరమైన సంప్రదాయ బంధనాలు, ఆచారాలు, నిబంధనలు — ఇవన్నీ ఆయనకు గుండె స్పర్శ కలిగించలేకపోయాయి.

ఇప్పటికే తల్లి లేకపోవడం వలన వచ్చిన ఒంటరితనంతో కలసి, ఆధ్యాత్మికంగా ఎక్కడైనా “నిజం” దొరుకుతుందా అన్న అసహనంతో ఆయన జీవితం మరింత దిగులుగా మారింది. రోజులు గడిచేకొద్దీ, ఈ అంతులేని ఆవేదన ఆయనను జీవితమే అనర్థకమన్న భావనకు నడిపించింది. ఒక దశలో ఆయన జీవించడానికి అర్ధమే లేదన్న అభిప్రాయానికి వచ్చి, ఆత్మహత్య చేసుకోవాలన్న ఆలోచనలోకి కూడా వెళ్ళిపోయారు.

5. ఆత్మహత్య ప్రయత్నం మరియు యేసు దర్శనం

1904 అక్టోబర్ 18 – ఇది సాదు సుందర్ సింగ్ జీవితానికే మలుపు తిప్పిన పవిత్ర రాత్రి. ఆ రోజులు ఆయన జీవితంలో తీవ్రమైన ఆధ్యాత్మిక పోరాటంతో నిండి ఉన్నవే. మతపరమైన అన్వేషణల్లో విఫలమై, తల్లి మృతి తరువాత అతని లోపల ఏర్పడ్డ ఆత్మీయ శూన్యత తీవ్రంగా బాధించసాగింది. ఎన్నో దేవుళ్లను ఆశ్రయించినా, పూజలు చేసినా, ఉపవాసాలు పెట్టినా, ఎవరి సందేశంలోనూ తన గుండెకు తృప్తి లభించలేదు. దారులు మూసుకుపోయినట్లు, ఆశలు చిగురించని కాలం అది.

ఈ పరిస్థితుల్లో, ఒకరోజు రాత్రి — అక్టోబర్ 18 — ఆయన మనస్సులో తుది నిర్ణయం తీసుకున్నారు. “ఇక జీవితం నాకెందుకు? దేవుడు వాస్తవంగా ఉంటే, ఆయన నేడు రాత్రి ప్రత్యక్షమవ్వాలి. లేదంటే నేను జీవించను,” అని ఒక మౌన ప్రణాళిక తీశారు. రాత్రి 5 గంటల సమయంలో ఆయన ఒక ఆత్మాహుతి నిర్ణయం తీసుకొని, రైలు పట్టాల వైపు వెళ్లే ఏర్పాటులో ఉన్నారు.

కానీ ఆ సమయంలో అనూహ్యమైన, దివ్యమైన సంఘటన చోటుచేసుకుంది. ఆయన చెప్పిన ప్రకారం, ఆయన మదిలో గాఢంగా ప్రార్థిస్తున్న సమయంలో ఒక వెలుగు వెలిగింది. అది సాధారణ దీపం లేదా తేలికపాటి వెలుగు కాదు — ఆ వెలుగు అంతా గదినిండా వ్యాపించింది. ఆ వెలుగులో ఒక రూపం కనబడింది — అవును, అదే యేసు క్రీస్తు స్వరూపం.

ఆయన స్వయంగా ప్రత్యక్షమై, ప్రేమతో, ఆత్మను తాకే స్వరంతో ఇలా పలికినట్టు సాదు గారు వర్ణించారంటే:

“నేను నీ కోసమే చనిపోయాను. నన్ను ఎందుకు తిరస్కరిస్తున్నావు?”

ఆ పదాలు అతని హృదయాన్ని పగలగొట్టాయి. చీకట్లో కొట్టుమిట్టాడుతున్న అతని ప్రాణంలో వెలుగు ప్రవేశించింది. యేసు ముఖంలో కనిపించిన ఆ ప్రేమ, క్షమ, శాంతి — అన్నీ కలిపి అతనిని పూర్తిగా మారుస్తూ గుండెను నిండేశాయి. ఆనాడు రాత్రి సదు కిందపడిపోయాడు — శారీరకంగా కాదు, ఆత్మీయంగా. తాను నిజమైన దేవుని ఎదుర్కొన్నాననే ఆత్మానుభూతితో కన్నీళ్లతో ప్రార్థన చేశాడు.

అతను ఉదయం లేచినప్పుడు, అది మునుపటి సాదు సుందర్ సింగ్ కాదు. అది మార్చబడిన, క్రీస్తుతో కలిసిన, సత్యం తెలుసుకున్న, జీవితానికి నూతన ప్రయోజనం పొందిన సాదు. ఇంటికి తిరిగి వెళ్లి, తన మార్పును కుటుంబానికి ప్రకటించారు. “ఇకపై నేను యేసు క్రీస్తును అనుసరిస్తాను,” అని గట్టిగా చెప్పారు. ఈ ప్రకటన తరువాత ఆయన కుటుంబంలో, సమాజంలో ఎదురైన ప్రతిఘటనలు తక్కువకాదు — కానీ ఆయన తీర్మానం మాత్రం అమరమైనది.

6.క్రైస్తవ విశ్వాసంలో మార్పు

యేసు దర్శన అనుభవం అనంతరం, సాదు సుందర్ సింగ్ జీవితానికి పూర్తిగా కొత్త దిక్కు లభించింది. ఉదయం లేచిన వెంటనే ఆయన తన ఇంటికి వెళ్లి, కుటుంబ సభ్యుల సమక్షంలో గట్టిగా ప్రకటించారు:

“ఇకపై నేను యేసు క్రీస్తును నా రక్షకునిగా అంగీకరిస్తాను. ఆయనకోసమే నేను జీవిస్తాను.”

ఈ ప్రకటన వారింటి సంస్కృతిలో, సిక్ఖ మతంలో, కుటుంబ గౌరవంలో భీకరమైన ప్రకంపనలు కలిగించింది. కుటుంబం ఎవరూ దీనిని తేలికగా తీసుకోలేదు — ముఖ్యంగా ఆయన తండ్రి షేర్ సింగ్ గారు. ఆయన తన కొడుకు మాటలు విన్న వెంటనే ఉగ్రంగా స్పందించారు.

తండ్రి వైఖరి:

షేర్ సింగ్ గారు స్థానికంగా మంచి గౌరవం కలిగిన వ్యక్తి. సంపన్నులు కూడా. ఆయన తన కొడుకు మత మార్పును గౌరవ నష్టం, కుటుంబ పరాభవంగా చూశాడు. మొదట కోపంతో, ఆవేశంతో:

“ఇది తాత్కాలిక బొబ్బిలి. నువ్వు బుద్ధిగా ఉంటే మళ్లీ మన మార్గానికి తిరిగి వస్తావు.”

అని చెప్పాడు. కానీ కొన్ని రోజుల్లోనే సాదు తన మత మార్పులో స్థిరంగా ఉన్నాడని గ్రహించి, తండ్రి మరింత కఠినంగా మారాడు. మొదట ఆయనను గదిలో నిర్బంధించారు. తర్వాత మత బోధకులను పిలిపించి మతాన్ని మార్చే ప్రయత్నం చేశారు. చివరకు కూడా మారలేదని చూసి, ఆయనపై దెబ్బలతో కోపం చూపించారు.

సాదు సుందర్ సింగ్ యేసు క్రీస్తును అనుసరించాలనే నిర్ణయం తీసుకున్న తర్వాత, ఇంట్లో తీవ్ర ప్రతిస్పందన ఎదురైంది. ఆయన తండ్రి షేర్ సింగ్‌ నమ్మలేని విధంగా కోపంతో ఊగిపోయాడు. ఆ విశ్వాసాన్ని విడిచిపెట్టు అని బెదిరింపులు, వాగ్దానాలు చేసినా సదు దృఢంగా నిలబడ్డాడు.

ఈ నేపథ్యంలో, ఒక రోజు తండ్రి సదుకు ప్రత్యేకంగా తినబెట్టిన ఆహారంలో విషం కలిపి ఇచ్చారు. నిజంగా ఆయన ఆ ఆహారాన్ని తిన్నాడు. కానీ దేవుని కృప వలన ఆయనకు ఏ హాని కలగలేదు. ఇది చాలా జీవిత చరిత్రలలో ప్రస్తావించబడిన సంఘటన.

ఈ విషం తినిన తర్వాత సదు గారికి అస్వస్థత అయినా, ఆయన మరణించలేదు. ఆయన చెబుతున్న క్రీస్తు నిజమైన దేవుడే అనే విషయంలో ఇది ఒక బలమైన సాక్షిగా మారింది. ఈ సంఘటన తర్వాత కూడా ఆయన తన మార్గాన్ని వదలకుండా, క్రీస్తులోనే బలాన్ని పొందుతూ ముందుకు సాగారు.

ఇంటి నుండి బయటపెట్టి:

తండ్రి చివరి హెచ్చరిక స్పష్టంగా ఉండేది —

“ఇంటిలో మన దేవుళ్లను అవమానించే వారికి ఈ ఇంటిలో స్థానం లేదు!”

అంతే. ఒక చలికాలపు ఉదయం, తినడానికి ఒక్క తిండి లేకుండా, వేసుకునే బట్టలు తప్ప ఇంకేం ఇవ్వకుండా సాదు సుందర్ సింగ్‌ను ఇంటి నుండి బయటకు పంపేశారు. అప్పటికి ఆయన వయస్సు కేవలం 15 సంవత్సరాలు మాత్రమే.

వీధుల్లో జీవితం:

ఆయన కొన్ని రోజులు బద్దలైన గుడారాల దగ్గర, స్టేషన్‌యార్డుల్లో, బస్ షెడ్ల వద్ద రాత్రులు గడిపారు. ఆకలితో అలసిపోయారు. ఏదైనా తినడానికి దొరకాలంటే దయగల వ్యక్తిని ఎదురుచూడాలి. చలిలో, ఒంటరిగా, కుటుంబం లేకుండా జీవించడం చాలా బాధాకరమైంది. ఈ సమయంలో క్రీస్తు శిక్షలు, శ్రమలు ఆయనకు ఓ తేజస్సుగా నిలిచాయి. తన బాధను యేసు బాధతో పోల్చుకుంటూ, మిగిలిన బలం కూడగట్టుకునేవాడు.

7. మిషనరీ జీవిత ప్రారంభం

వయసు 16కి వచ్చేసరికి సదు గారు క్రీస్తుకు పూర్తిగా అంకితమయ్యారు. ఆయన సంప్రదాయ పద్దతిలో బిషప్ గౌరవాలు పొందక, భారతీయ సాధువుల వేషధారణలో మిషనరీగా సేవ చేయాలని నిశ్చయించుకున్నారు. పసుపు వస్త్రధారణ, పాదరహితంగా నడవడం, పండితుల భాషలో మాట్లాడటం మొదలైన వాటితో ఆయన దేశం మొత్తాన్ని తిరిగారు. బైబిల్ ఒక పుస్తకంగా కాక, జీవించే వాక్యంగా వినిపించేవారు.

ఆయన ప్రారంభించిన ఈ మిషనరీ జీవితం పూర్తిగా త్యాగంతో కూడుకున్నది. ఆయన తన అవసరాలను గణించకుండా, నడుచుకుంటూ, పొట్టకూడా నింపుకోలేని పరిస్థితుల్లో దేశం నలుమూలలా ప్రయాణించారు. మతపరమైన విభేదాలు ఉన్న ప్రాంతాలలో కూడా, ఆయన ప్రేమభావంతో, శాంతితో మరియు నిర్భయంగా క్రీస్తు సువార్తను ప్రకటించేవారు. ఎక్కడైనా ప్రజలు ఆయనను ప్రశ్నించినా, ఆయన ప్రశాంతంగా, బైబిల్ వచనాలతో సమాధానం ఇచ్చేవారు.

పల్లె గ్రామాల్లో ప్రజల భాషలను నేర్చుకుని, వారి సంస్కృతిలోనే క్రీస్తును పరిచయం చేసే ప్రయత్నం చేశారు. కొన్ని సందర్భాల్లో, ఆయనకు రేయింబవళ్ళు నిద్ర లేకుండా ప్రయాణాలు చేయాల్సి వచ్చేది. అయినా ఆయన చెరువుల దగ్గర, చెట్ల కింద, గుహల్లో విశ్రాంతి తీసుకొని మళ్లీ తన యాత్రను కొనసాగించేవారు. కొన్ని గ్రామాల్లో ప్రజలు ఆయనను సంతోషంగా స్వాగతించేవారు, మరికొన్ని ప్రాంతాల్లో ఆయనపై దాడులు కూడా జరిగేవి.

ఇతర మిషనరీల మాదిరిగా పెద్ద సభలు నిర్వహించకపోయినా, ఆయన వ్యక్తిగతంగా ప్రతి మనిషిని కలవాలని యత్నించేవారు. ఆయనను కలిసిన ప్రతి ఒక్కరికీ క్రీస్తు ప్రేమను వివరించే ప్రయత్నం చేసేవారు. కొందరు ఆయన మాటల వలన మారిపోయి, తమ జీవితాలను మరిచిపోయేంతగా ప్రభావితమయ్యారు. ఆయన జీవిత విధానం, ప్రబోధనలు, జీవనశైలి అన్నీ కలిసి ఆయనను ఒక ప్రత్యేక మిషనరీగా నిలబెట్టాయి.

8.హిమాలయ & టిబెట్ ప్రాంతాలలో సేవ

ఆయన తన సేవా జీవితంలో ఎక్కువ సమయం హిమాలయ పర్వతాలలో గడిపారు. మంచుతో నిండిన మార్గాల్లో, ఎటువంటి రవాణా లేకుండా నడిచి ప్రయాణిస్తూ విశ్వాసాన్ని పంచేవారు. ఆయన ఉత్తర భారతదేశంలోని హిమాచల్ ప్రదేశ్, ఉత్తరాఖండ్, సిక్కిం, నెపాల్ సరిహద్దుల్లోని చాలా గ్రామాలకు వెళ్లారు.

కొన్ని సందర్భాల్లో, ఆయన మంచుతో నిండిన మార్గాల్లో నడవాల్సి వచ్చేది. ఒకసారి, ఉత్తర సిక్కింలోని లాచెన్ అనే గ్రామానికి వెళ్ళినప్పుడు ఆయనను ప్రజలు అనుమానంతో చూశారు. కానీ ఆయన ప్రేమతో మాట్లాడిన తర్వాత, గ్రామ పెద్ద ఆయన్ను తన ఇంట్లో ఆహ్వానించాడు. అక్కడ ఆయన స్థానికుల భాషలో బోధనలు చెప్పి యేసు ప్రేమను వివరించారు. వారిలో కొంతమంది ఆయనను సద్గురు అని అంగీకరించారు.

మరోసారి, నెపాల్ సరిహద్దులోని ఓ గ్రామంలో ప్రజలు ఆయనను చూస్తూనే కుర్చీ ఇచ్చి “మీరు చాలా దూరం నుంచి వచ్చారు, మీకు విశ్రాంతి అవసరం” అన్నారు. ఆయన అక్కడ వారితో ఆరెండు రోజులు గడిపి, వారి కుటుంబ జీవితాల గురించి ప్రార్థించారట.

ఆయన ప్రజల సంస్కృతి, భాషను గౌరవిస్తూ, వారి జీవనశైలిలో యేసు సందేశాన్ని అందించేవారు. కొన్నిసార్లు, శిఖరాలను దాటి ఒక గ్రామం నుండి మరొక గ్రామానికి 20–30 కిలోమీటర్లు నడిచేవారు. ఆయన్ని చూసిన పిల్లలు “పసుపు వస్త్రాలు వేసుకుని ఎండలో, మంచులో నడిచే గౌరవప్రదమైన వ్యక్తి” అని వర్ణించేవారు.

ఇలా ప్రతి గ్రామంలో ఆయన అందరినీ కలవడానికి ప్రయత్నించేవారు. “దేవుడు ప్రతి మనిషిని ప్రేమిస్తున్నాడు. మీరు ఆయన ప్రేమను అనుభవించాలి” అని ప్రతి ఇంటికీ వెళ్లి చెప్పేవారు. కొన్నిసార్లు, ఆయనకు భోజనం కూడా దొరకకపోయినా, ఆయన ప్రార్థన చేస్తూ తన పనిని కొనసాగించేవారు.

ఈ సేవా యాత్రలు ఆయన ఆత్మీయ బలాన్ని, కష్టసహన శక్తిని, మరియు క్రీస్తు ప్రేమను ప్రజల మధ్య ప్రతిబింబించే విధంగా మారాయి. సేవా జీవితంలో ఎక్కువ సమయం హిమాలయ పర్వతాలలో గడిపారు. మంచు మధ్యలో, ఎటువంటి రవాణా లేకుండా, నడిచే ప్రయాణాల్లో విశ్వాసాన్ని పంచారు. ఆయన పర్వత గ్రామాలలోని ప్రజల భాషలు నేర్చుకొని, వారిని వారి సంస్కృతిలోనే యేసు ప్రేమను వివరించారు. కొందరు నమ్మకంతో ఆయనను తమ గ్రామ దేవుడిగా గౌరవించేవారు.

1912లో ఆయన మొదటి సారి టిబెట్ లోకి ప్రవేశించారు. అక్కడ అతని బైబిల్ కాల్చివేసారు. బుద్ధ విగ్రహానికి నమస్కరించమని బలవంతం చేయగా తిరస్కరించాడు. ఒకసారి ఆయనను గోషాలకు తాళాలేసిన గదిలో బంధించారు. ఆయన ప్రార్థన చేయగా, రాత్రికి తలుపులు ఊహించని రీతిలో తెరచుకున్నాయి. ఆయనకు అక్కడి ప్రజల ప్రాణహిత ప్రేమ కలిగించింది.

9.దెబ్బలు, నిరసనలు, దాడులు

సాదు సుందర్ సింగ్ గారి జీవితంలో ఆయన చెప్పిన సత్యం, ఆయన గల క్రీస్తు ప్రేమ కారణంగా అనేక నిరసనలు, ఆగ్రహాలు ఎదురయ్యాయి. ఆయన టిబెట్‌లో సేవ చేస్తున్న సమయంలో ఒకసారి బుద్ధ విగ్రహానికి నమస్కరించమని అక్కడి బౌద్ధ మతాధికారులు జాప్యం లేకుండా గట్టి ఒత్తిడి చేశారు. ఆయన తిరస్కరించగా ఆయనపై దాడి జరిగింది. బైబిల్ పుస్తకాన్ని ఆయన్ని చూసుండగానే చింపి కాల్చేశారు.

ఇక మరోసారి ఆయనను చెరసాలలో వేసి, తాళాలు వేసిన గదిలో బంధించారు. ఆ గదిలో చీకటి, చలితో కూడిన భయంకరమైన వాతావరణం ఉండేది. ఆయన మాత్రం అక్కడే మోకాళ్లపై కూర్చొని ప్రార్థిస్తూ కాలం గడిపారు. రాత్రి తలుపులు ఒక్కసారిగా తాము తెరిచినట్లు కనిపించకుండా తెరుచుకోవడం అద్భుతంగా జరిగింది.

కొందరు ప్రజలు ఆయనకు రాళ్లతో దాడి చేశారు. ఒకసారి ఉత్తర భారతదేశంలోని ఓ గ్రామంలో ఆయనపై కొందరు మతస్థులు చెట్లు కోసే యంత్రాలతో విరుచుకుపడ్డారు. ఆయన గాయాలపాలవ్వడం జరిగినా కూడా, ఆయన వారిపై నిందనో, ప్రతీకార మనసు చూపించలేదు. ఆయన మాటలలో – “నన్ను కొట్టే వారిని దేవుడు ఆశీర్వదించాలి. ఎందుకంటే వారు అంధకారంలో ఉన్నారు.”

ఇంకొక సందర్భంలో, టిబెట్ లోని ఒక గ్రామంలో ఆయనను పట్టుకుని గడ్డి దానాలతో ముట్టడి చేసి తీయని తిండి లేకుండా మూడు రోజులు ఒక గుహలో బంధించారు. అయినా ఆయన ప్రతిసారీ ప్రార్థన చేస్తూ, తన ముఖంలో ప్రశాంతతను కలిగించిన మాతృ దయతో వారిని చూసేవారు.

ఈ విధంగా ఆయ‌నపై వచ్చిన అణచివేతలూ, భౌతిక దాడులూ ఆయన విశ్వాసాన్ని పదిలపరచలేకపోయాయి. ఆయన తన జీవితం మొత్తం శాంతియుతంగా, క్రీస్తు ప్రేమతో ప్రతిసారీ స్పందిస్తూ జీవించారు. ఈ ఘట్టాలు ఆయన సాహసం, శ్రద్ధను, మరియు ఆత్మిక బలాన్ని విశేషంగా ప్రతిబింబించాయి.

అనేక సందర్భాలలో ఆయన పై దాడులు జరిగాయి. బైబిళ్ళు కాల్చేయడం, చెరసాలలో బంధించడం, ఫిజికల్‌గా హింసించడమూ జరిగింది. కానీ ఆయన ఎప్పుడూ శాంతియుతంగా, ప్రేమతో స్పందించారు. “నన్ను కొట్టే వారిని దేవుడు ఆశీర్వదించాలి. ఎందుకంటే వారు అంధకారంలో ఉన్నారు.” అని పలికేవారు.

10.చివరి ప్రయాణం మరియు కనిపించకుండా పోవడం

1931లో సాదు సుందర్ సింగ్ గారు మరోసారి టిబెట్ వైపు తన చివరి సేవా యాత్రకు బయలుదేరారు. ఈసారి ఆయన సీంలా ప్రాంతం నుంచి ప్రయాణం మొదలుపెట్టారు. టిబెట్ లో ఆయనపై మళ్లీ హింసాత్మక నిరసనలు జరిగే అవకాశం ఉందని చాలామంది హెచ్చరించారు. అయినా కూడా ఆయన దైవ పిలుపుతో అక్కడి ప్రజలకు సేవ చేయాలనే నిశ్చయంతో ముందుకు సాగారు.

ఆయన చివరిసారిగా కనిపించిన సమయం సీంలా లోని ఓ క్రైస్తవ మిషనరీ కేంద్రం వద్ద. అక్కడ ఆయన మిత్రులైన మిషనరీలకు – “నేను తిరిగి రాకపోయినా, దేవుడు మీతో ఉంటాడు. నేను ఆయన చేతుల్లో నా జీవితాన్ని అప్పగిస్తున్నాను.” అంటూ చెప్పినట్లు ప్రసిద్ధి. ఆయన తలపోసిన మార్గం అత్యంత ప్రమాదకరం, మంచు పర్వతాల మధ్య, ఎక్కడ పులులు, దొంగలు ఉన్నారో తెలియని అరణ్య ప్రాంతాలు.

ఆయన పోయిన తర్వాత కొన్ని నెలలపాటు ఆయన గురించి ఎటువంటి సమాచారమూ రాలేదు. తరువాత, కొందరు పర్వత గ్రామస్థులు ఒక అన్య వ్యక్తి వారి గ్రామానికి వచ్చి ప్రార్థనలు చేసి వెళ్లిపోయినట్టు తెలిపారు. మరికొందరు, ఆయన్ని చివరిసారిగా తూర్పు టిబెట్ లోని ఓ దర్గాహ్ సమీపంలో చూసినట్టు చెప్పారు. అయితే ఈ వివరాలు ధృవీకరించబడలేదు.

ఆయన మరణించినట్టు అధికారికంగా ఎటువంటి సమాచారం లేకపోయినా, చరిత్రకారులు మరియు మిషనరీలు సాధారణంగా ఆయన 1931 చివరిలోనే హిమాలయాల్లో ఏదైనా అడవి ప్రాంతంలో మృతిచెందారని నమ్ముతున్నారు. మరికొందరు, ఆయన భౌతికంగా మరణించలేదు, కాని ఎక్కడో తపస్సు చేస్తూ ఉన్నారని విశ్వసిస్తున్నారు.

అయితే చివరిసారిగా ఆయన్ని ప్రత్యక్షంగా చూశిన వారు, సీంలాలోని క్రైస్తవ మిత్రులే. వారి వాక్యాల ప్రకారం, ఆయనలో అంతరంగిక ప్రశాంతత, అంతిమ దైవసమ్మతికి సిద్ధత కనిపించిందని వారు గుర్తుచేసుకున్నారు.

ఈ సంఘటనతో సాదు సుందర్ సింగ్ గారి జీవిత ముగింపు ఒక మిస్టరీగా మిగిలిపోయింది. ఆయన ఆచూకీ తెలియకపోయినా, ఆయన చేసిన సేవ, చూపిన ప్రేమ, త్యాగం మాత్రం చిరస్థాయిగా చరిత్రలో నిలిచిపోయాయి.

1931లో ఆయన టిబెట్ వైపు చివరి సేవా యాత్రకు బయల్దేరారు. సీంలా అనే ప్రాంతం నుండి వెళ్లిన తర్వాత ఆయన ఆచూకీ తెలియలేదు. కొందరి అభిప్రాయం ప్రకారం, అక్కడే మరణించారు. మరికొందరు అనుసారం, ఆయన హిమాలయాల్లో ఓ ఎడారిలో తపస్సు చేస్తున్నారు. అధికారిక సమాచారం ప్రకారం, ఆయన చివరి సందేశం జూలై 1929లో కనిపించింది.

11.ముగింపు

సాధు సుందర్ సింగ్ జీవిత కథ మనకు ఒక వెలితి కరగని అద్భుతమైన ఆధ్యాత్మిక చరిత్రను తెలియజేస్తుంది. ఒక సిక్ఖు బాలుడిగా మొదలైన ఆయన జీవితం, యేసు క్రీస్తు దర్శనం తరువాత పూర్తిగా మారిపోయింది. సకల రాకాసి వేదనల మధ్య에서도 ఆయన యేసును విడువక, జీవితాంతం ఆయన సేవకు అంకితమవడం ఒక గొప్ప సాక్ష్యం. హిమాలయాల వర్షాల మధ్య, హిందూ దేవాలయాల్లో, బౌద్ధ మఠాల్లో, అన్య మత ప్రాంతాల్లో క్రీస్తును బోధించడంలో ఆయన చూపిన ధైర్యం, భక్తి మనందరికీ ఆదర్శంగా నిలుస్తుంది.

మనకు లభించే పాఠాలు:

1. నిశ్చల విశ్వాసం:
   ఎంతటి ప్రతికూలతలు వచ్చినా, మన విశ్వాసాన్ని యేసులో స్థిరంగా ఉంచాలి.
2. సేవాభావం:
   కష్టసుఖాలకన్నా మన జీవిత లక్ష్యం దేవుని సువార్తను పంచడమే అవ్వాలి.
3. క్షమాశీలత:
   మనల్ని బాధపెట్టిన వారిని సైతం ప్రేమించి క్షమించగలగడం, క్రీస్తు ప్రేమను చూపే మార్గం.
4. ఆత్మీయ జీవితం:
   ప్రార్థన, ధ్యానం ద్వారా దేవునితో సంభాషణలో ఉండే జీవితం అవసరం.
5. ఆదర్శ జీవితం:
   సాధు సుందర్ సింగ్ లాంటి ఆత్మీయ నాయకుల జీవితాలను మనం అనుసరించాలి.

ఈ కథ ద్వారా మనం నేర్చుకోవలసింది – జీవిత కాలమంతా క్రీస్తు కోసం జీవించాలన్న అంకితభావం. ఇది సాధించదగిన జీవితమనీ, మనము కూడా దేవుని చేతిలో ఒక సాధనమవవచ్చని ఈ జీవితగాథ తెలియజేస్తుంది.

Youtube Video

More Posts

William Carey Biography | Missionary Stories In Telugu | 19th Century | God’s Generals | Heroes of Faith

Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography Sadhu Sundar Singh Biography